Henk Jan Besselink ‘huisarts in tijden van Corona’
Sinds 2012 werkt Henk Jan als solist in zijn eigen praktijk in Winterswijk, zijn geboortedorp. Na een jaar medicijnen in Antwerpen werd hij in Nederland ingeloot en studeerde medicijnen in Nijmegen. Na de basisopleiding koos hij heel bewust voor de studie huisartsgeneeskunde, een keuze waar hij nooit spijt van heeft gehad.
Tekst en foto: Wim Aalderink
En toen kwam corona. Een pandemie die de normale manier van werken volledig overhoop gooide en ongelooflijk veel inzet, flexibiliteit en creativiteit vroeg en nog steeds vraagt. Naast het inzetten op veranderde patiëntenzorg in de eigen praktijk heeft Henk Jan bewust de publiciteit gezocht via interviews in de media, vooral om te laten zien wat huisartsen allemaal doen om de belangen van hun patiënten zo goed mogelijk te dienen. “Huisartsen zijn van nature nogal reactief ingesteld,” zegt Henk Jan, “en vaak is het inderdaad verstandig eerst af te wachten voor je reageert. Maar wanneer er zoveel onduidelijk is over een gezondheidscrisis die iedereen raakt, is het belangrijk om te laten zien hoe je daar als huisartsen mee om gaat. Niet afgeven op de minister en het RIVM, maar vertellen wat er wordt gedaan door de huisartsen en ons lokale ziekenhuis, waar bijvoorbeeld heel snel een regionale coronapoli werd opgezet om zo de bekende goede zorg te blijven leveren.”
Leerpunt
Elke morgen hield Henk Jan in zijn eigen praktijk overleg met zijn medewerkers om te bespreken hoe om te gaan met de nieuwste inzichten en verordeningen. Afspraken werden fysiek zoveel mogelijk beperkt, beeldbellen en telefonische consulten namen een groot deel daarvan weg en bleken in de meeste gevallen uitstekend te
werken. Mensen bleken ineens veel zelfredzamer en flexibeler te zijn dan verwacht. Henk Jan is en blijft van mening dat de huisartsen hebben laten zien dat zij een veel groter deel van het vaccineren voor hun rekening hadden kunnen nemen waardoor de gehele campagne veel sneller had kunnen verlopen. “Het zigzagbeleid waarin de angst voor mogelijke bijwerkingen het meermaals won van de gezondheidswinst in bredere zin is hopelijk een politiek en maatschappelijk leerpunt voor een vervolg.” Want dat corona, net als de gewone griep, onder ons blijft is volgens hem wel zeker.
“Hoe de bescherming daartegen in de toekomst moet uitvallen is nog onzeker en zal de toekomst ons moeten leren.”
Relatie
Het mooie van huisarts zijn is volgens hem dat je zomaar deel mag uitmaken van het leven van andere mensen, dat je iets kunt bijdragen in het leven van patiënten. Dat is iets waar hij als arts en als mens heel blij van kan worden. Natuurlijk heeft dit vak ook een keerzijde, je wordt immers geconfronteerd met psychisch en lichamelijk leed, uiteindelijk de dood. Huisartsenzorg is continue zorg en daarom is een goede en blijvende relatie zo ontzettend belangrijk.
Het vertrouwen moet echt van twee kanten komen. Dat is iets dat hij ook de artsen in opleiding die hij begeleidt meegeeft. “Opleiden is om meerdere redenen belangrijk; je zorgt voor opvolging en je leert zelf ook iedere dag. Blijven leren is altijd, maar zeker als huisarts, letterlijk van levensbelang.” Zelf volgt hij op dit moment een kaderopleiding palliatieve zorg met aandacht voor zowel de medische als psychosociale kant van de weg naar de dood.
Elke huisarts wordt bijgestaan door een team van assistenten dat in deze praktijk door de jaren heen gegroeid is van drie naar tien. Een team dat hier steeds meer zaken zoals reguliere controles en administratieve taken uit handen neemt. Hierdoor maak je ook tijd vrij voor andere zaken, al zegt hij zelf dat je inmiddels wel op moet passen huisarts te blijven en geen manager te worden.
“Het contact met mensen van allerlei slag en uit alle delen van de maatschappij die met een enorme diversiteit aan klachten en problemen bij je komen maken iedere dag weer anders en boeiend.”