Gert-Jan te Gronde stopt met raadswerk
In de reeks “fractievoorzitters” een gesprek met VVD-er Gert-Jan te Gronde. Op het mooie terras bij zijn huis in het Woold waar hij nu bijna tien jaar woont, ontstaat een gepassioneerd gesprek.
Tekst en foto’s: Betty Wassink
Gert-Jan te Gronde is een progressieve VVD-er die binnen zijn eigen partij opkomt voor zijn opvattingen. Maar na twaalf jaar is ‘de koek wel een beetje op’. “Dat heeft ook wel met het opkomende populisme en allerlei ontwikkelingen te maken. Was het vanuit de inhoud, dan zou ik het nog niet zo erg vinden, maar het lijkt tegenwoordig of iedereen een monopolie op de eigen mening heeft. Ik sta nog steeds honderd procent achter de VVD en achter de lijsttrekker, maar ik wil de volgende generatie de kans geven. Er komt een mooie lange VVD-verkiezingslijst met veel enthousiaste nieuwe kandidaten. Het is een bewuste keuze om te stoppen na de verkiezingen volgend jaar. Ik bouw het nu af.”
Integratie
Liberaal Te Gronde was al jong politiek geïnteresseerd en stemde vanaf de allereerste keer VVD. “Ik zit aan de progressieve kant, wat me af en toe wel moeite kost bij bepaalde VVD-standpunten.”
Hij keerde de randstad, waar hij 15 jaar had gewoond, in 2008 de rug toe om terug te gaan naar zijn geboortegrond. “Ik was de drukte in het westen zat.” Zijn partner Marieke gaf destijds de noodzaak van integratie aan. “Je gaat maar iets doen waardoor je een beetje onder de mensen komt.” Gert-Jan meldde zich bij de lokale VVD, kwam op de verkiezingslijst in 2010 en werd met voorkeurstemmen gekozen. “Ik had wel flink campagne gevoerd in het buitengebied, maar de uitkomst verraste me wel. Bij de coalitie-onderhandelingen die volgden, kwam de vraag of ik wethouder wilde worden. Na de politieke verwikkelingen in de jaren daarvoor, kwam ik kennelijk op het goede moment.” Hij nam zich voor om maximaal acht jaar wethouder te zijn. Zo geschiedde.
Glasvezel
Als wethouder in twee bestuursperiodes realiseerde hij onder andere de aanleg van glasvezel in het buitengebied. “Ik had vanaf 2008 ook actief deelgenomen aan de buurtschappenvisie, waarbij de behoefte aan glasvezel ter sprake kwam. In Nootdorp, waar we vandaan kwamen, liep Casema voorop en waren wij al gewend aan snel internet. Hier gekomen voelde ik me wat dat betreft echt in de prehistorie met een upload-snelheid van niks. Ik werkte in Arnhem en deels thuis, waardoor de noodzaak mij heel snel duidelijk werd. De buurtschapsbelangenverenigingen zagen dat ook en keken verder, met het oog op de krimp, wat toen echt een thema was. Ik heb vanaf dag één gezegd, dat ik niet geloof in de krimp, als je maar blijft investeren in je gebied. Mijn gelijk is wat dat betreft inmiddels wel bewezen.”
Dat hij als wethouder het glasvezelproject met de buurtschappen heeft kunnen realiseren ziet hij nu als een succes in zijn politieke carrière. Evenals de nieuwbouw voor meerdere scholen in het basisonderwijs in zijn tweede bestuursperiode. Als wethouder werd hij ook voorzitter van WCL, wat hem paste als een jas. “Dat WCL-werk was heel boeiend en ook min of meer in het verlengde van mijn vroegere werk bij DLG (Dienst Landelijk Gebied, red.).”
Windmolens
Sinds 2018 is Te Gronde raadslid. En hoewel er nog veel werk te verzetten is, heeft hij toch besloten de handdoek in de ring te gooien. “Ik heb de strijd een beetje opgegeven, ook door het populisme dat speelt. In mijn wethoudersperiodes was er vertrouwen en gunden we elkaar wat. Het werd pas moeilijk, toen het over windmolens ging.” Terugkijkend zegt Te Gronde: “Ik denk persoonlijk dat er een compromis mogelijk was geweest. Er kwam een moratorium, waardoor ‘de pijn van tafel was’. In de wetenschap dat dan 60 hectare zonnepanelen extra noodzakelijk waren door die keuze. Die zonneparken zijn nu een discussiepunt geworden.”
VVD-Winterswijk staat uiteraard nog altijd achter het moratorium dat in juni 2017 werd vastgesteld: een verbod op windmolens tot 200 meter. Het moratorium geldt in principe voor onbepaalde tijd, maar na 1 januari 2023 ‘kan er een evaluatiemoment worden gehouden’. Te Gronde: “Persoonlijk zou ik het geen probleem vinden als er vier windmolens aan de grens bij Gaxel zouden komen.”
Zonneparken
Te Gronde is van mening, dat de gemeente nog steeds te weinig de regie neemt als het gaat over duurzaamheidsmaatregelen. “Zon op agrarische grond blijft noodzaak om schaalgrootte te krijgen. Er is steeds meer behoefte aan stroom, door allerlei ontwikkelingen. Dat red je niet met daken, want vele daken zijn niet geschikt qua constructie. We steken als overheid veel geld in de verduurzaming, maar besteed dat ook aan versterken van daken in plaats van SDE-subsidie te besteden aan panelen op de grond. Maar dan nog is het niet mogelijk de doelen te halen zonder zonneparken op agrarische grond. Daar klaagt de agrarische sector over, deels ook wel valide, maar ze hebben niet het monopolie op de grond. Overigens kiezen de eigenaren zelf voor verkoop van de grond voor een zonnepark. Het is gewoon de vrije markt.”
Biodiversiteit
Gert-Jan is een groene VVD-er en vindt natuur en landschap belangrijk als onderdeel van het hele plaatje. “Alles is onderdeel van een groter geheel. Als je nu niet ingrijpt, kan dat betekenen dat bepaalde soorten verdwijnen. Ik ben pro-boer, maar boeren moeten kijken naar hoe ze een bijdrage kunnen leveren. Dat kan niet voor elk bedrijf, maar boeren die het blijven doen zoals ze het nu doen gaan het ook niet redden. Voor de wereldmarkt blijven produceren hou je niet vol op deze manier. Stel je hebt 80 hectare en 150 koeien; zet dan een deel om naar eiwitrijke soorten om plantaardig te gaan produceren.” Zelf eet Te Gronde nog maar weinig vlees. “Vleesvervangers smaken ook goed.”
Plattelandsontwikkeling
In zijn buurt blijft Te Gronde actief als penningmeester van Verenigingsgebouw Juliana in het Woold. “Dat vind ik leuk om te doen en ik wil graag bijdragen aan de gemeenschap.” Daar ligt ook een link met zijn werk voor zijn eigen Bureau Landelijk gebied.
Hij is adviseur plattelandsontwikkeling en burgerparticipatie. Zie ook zijn afstudeerscriptie op zijn website:
www.bureaulandelijkgebied.nl/scriptie