Gewoon omdat we van Winterswijk houden
‘Opruumen den pröttel’
Bij de ingang van de boomgaard in het Scholtenbrugpark staat niet alleen een informatiebord met wetenswaardigheden over het eeuwenoude centrum van Winterswijk, maar ook een bord waarop op unieke wijze wordt gevraagd ‘geen rommel achter te laten’.
Door Betty
Het is een bijzonder pamflet, ondertekend door Hennie Renskers, die in zijn eigen variant van onze Nedersaksische streektaal de lezer wel even een poosje staande houdt. Hij vraagt de bezoeker van de boomgaard om het proper te houden en vestigt bovendien de aandacht op het vrijwilligerswerk van de mannen van de Vereniging Monumentenbelangen Winterswijk. Inclusief anekdote. Dat mag in de krant, toch? In Winterswijks dialect. Stukje erfgoed. “Veur a’j wieter gaot, effen laezen! Opletten a’j van plan bunt hier te wandelen: wi’j hebt hier regels en daor he’j oe an te holln. Het hef ok gin zin um d’r ovver te drammen, want ik luuster toch neet.
De regels!
Hunde mögt hier neet drieten! Ok neet a’j alleene bunt, in ’t duuster, a’j oe neet könt bukken of wat veur ander smoesjen dat oe in de kop schöt. En de grötte van d’n hond deut d’r ok neet too. Opruumen den pröttel. Groot, klein, zowat niks: opruumen en metnemmen naor hoes. Van de haege afblieven. Den schaere wi’j zelf minstens vief keer in ’t jaor, daor wordt ‘e mooier van. Ie mögt oe hier in ’t grös zetten; de rotzooi dee’j met enommene heb, nem ie ok weer met naar hoes. Gin pröttel achterlaoten! Steet ’t oe an, dan kom d’r maor in, anders blief maor boeten. Dreej oe umme en loop d’r umme hen. Loop maor in ’t lange grös te smoksen. Dus ie mot het zelf weten, ie könt hier lopen in ’t grös zonder stront an de veute. Wi’j warkt hier veur niks, maor ik zal oe vertellen da’j oe an de regels te hollen hebt. Zo neet, dan bonjoure wi’j oe d’r oet. En a’j vindt da’w mooi wark doot, kö’j ok wal geld storten op unze raekening.
Kö’j makkelijk doon: Vereniging Monumentenbelangen Winterswijk NL 28 RABO 0134749138. ’t Is maor net wa’j d’r veur ovver hebt. Ie könt ok teggen de banke zeggen dat ze dit één keer per jaor vaste doot. A’j no es teggen de banke zoln zeggen dat ze elk jaor no es vief euro zoln ovvermaken naor uns. Da’s al heel wat. D’r loopt hier wal meer as doezend man rond, at dee kaerls hier bunt met dee peerde, of dee vrouwleu oet ’t Woold met dat fernuus en de pannekooke en botterham met worste of at dee blagen met dat holt an ’t spöln bunt of dee kaorn met aeten of de karke.
Ie mot d’r ok met raeken dat de benzine neet veur niks is en unze grösmesiene is al weer vief jaor old. En unzen vasten grösmesienenmachinist hef d’r al brokken met emaakt. Hee had zich vaste veurd in ’t gaas met de mesiene op ’t Olde Karkhof. Kon neet veur of achteroet. ’t Was mie een spektakel. Maor ja, wi’j heb d’r uns met ered. En trouwens, daor bu’w ok an ’t wark met hardwarkende kaerls. En dat doot dee kaerls daor ok veur niks. En hol d’r raekenschop met dat ’t daor ok niks anders is: Opruumn d’n pröttel. En met dee hunde …………… Lao’w ’t neet zeen!”
Daarna volgt een tekst voor “unze naobers” in het Engels, Duits en Frans. En ‘veur dee, dee dit neet begriept’ ook in het Nederlands. “De boomgaard en het Oude Kerkhof worden onderhouden door de Vereniging Monumentenbelangen Winterswijk in samenwerking met de buurt van de Scholtenbrug. Allemaal op vrijwillige basis. Gewoon omdat we van Winterswijk houden. Het fruit wordt verwerkt en verkocht door Het Museum in de Meddosestraat. En wellicht ten overvloede geldt ook hier: “Laat niet als dank voor ’t aangenaam verpozen, De eigenaar van ’t bos de schillen den de dozen.” “Ik geleuve wal da’k duudelijk ewes bunne.” Was getekend, Hennie Renskers